มิติที่ 6 | 10 เกาะปริศนาจากเรื่องเล่าในตำนาน ที่บางคนเชื่อว่ามีอยู่จริง !!!

เมื่อพูดถึงเกาะ มันก็คือสถานที่ ๆ ตั้งอยู่ระหว่างโลกภูมิ 2 ภพ เพราะที่ตั้งของมันคือแผ่นดินที่ถูกล้อมรอบไปด้วยน้ำทะเลเค็ม ๆ นั่นก็เลยทำให้เกิดตำนานเรื่องเล่าหลายเรื่อง ที่พูดถึงการมีอยู่ของเกาะแปลก ๆ กันอยู่เสมอ

กดเพื่อชมบนยูทูป

มิติที่ 6 สัปดาห์นี้ เราอยากจะพาท่านผู้ชมไปพบกับเกาะมหัศจรรย์ 10 แห่ง ที่เคยถูกเล่าเอาไว้ในตำนานมากกว่า 10 เรื่อง เกาะสวรรค์ในตำนานโบราณ กับความเชื่อของเหล่าผู้คนที่เชื่อว่ามันน่าจะเคยมีอยู่จริง ว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้... มันคืออะไรกันแน่ !?

เกาะอวาลอน

ภาพจาก: James Archer

กษัตริย์อาเธอร์ พระองค์คือกษัตริย์ในตำนานของชาวพื้นเมืองอังกฤษ และเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในชนชาติอังกฤษยุคใหม่ ชีวิตส่วนตัวของพระองค์ก็มีปัญหาอยู่หลายอย่าง อย่างหนึ่งก็คือเรื่องของการสมรส ราชินีของท่านแอบไปมีใจให้กับท่านเซอร์ลานสล็อต จนทำให้พระองค์ต้องตามไล่ล่าท่านเซอร์ไปไกลถึงฝรั่งเศส และในขณะที่พระองค์อยู่นอกประเทศตัวเอง เจ้าคนทรยศที่ชื่อมอร์เดร็ดก็แอบมายึดบัลลังก์ไปเสียดื้อ ๆ พอกษัตริย์อาเธอร์เดินทางกลับ พระองค์ก็เลยต้องเหนื่อยมารบเพื่อกอบกู้บัลลังก์คืน

ในขณะที่กำลังรบพุ่งอยู่นั้น มอร์เดร็ดก็พลาดท่าถูกสังหาร ส่วนกษัตริย์เองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส พระองค์ก็เลยถูกนำตัวไปขึ้นเรือ แล้วเรือลำนั้นก็พาทั้งคณะออกไปจากโลกมนุษย์ เพื่อนำกษัตริย์ผู้เก่งกาจของพวกเขา ที่ตอนนั้นก็เกือบ ๆ จะได้ไปเกิดใหม่แบบร่อแร่ ไปฝากไว้บนเกาะวิเศษที่ชื่อว่า อวาลอน (Avalon) !

นั่นก็คือสิ่งที่เราอยากจะพูดถึง อวาลอนคือเกาะที่มีแต่ต้นแอบเปิ้ล เป็นเกาะที่เต็มไปด้วยมนเสน่ห์ทำให้เราต้องลุ่มหลง และเกาะแห่งนี้ก็คือสถานที่ที่ดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์ถูกก็อปเลียนแบบ มันเป็นบ้านของแม่มดชื่อมอร์เกน ซึ่งเธอคนนี้ก็คือความหวังสุดท้าย ที่จะสามารถรักษากษัติร์ผู้ร่อแร่ ซึ่งตำนานตรงส่วนนี้ ก็มีรายละเอียดบางอย่างค่อนข้างสับสน บางเล่มบอกว่าพระองค์ได้รับการรักษา และบางเล่มก็บอกว่าพระองค์ถูกสะกดให้นอนหลับยาวต่อไป แต่ที่ตรงกันก็คือ พระองค์ไม่ได้ไปแล้วไปลับ เพราะอาณาจักรบริเต็นยังต้องการพระองค์ นั่นก็เลยทำให้กษัตริย์อาเธอร์ ได้ออกจากเกาะอวาลอนไปกอบกู้บ้านเมืองกันต่อ

พอมาถึงตรงนี้ก็ต้องขอบอกว่า ขนาดในตำนานยังเล่าเอาไว้หวือหวาขนาดนั้น ก็ยังมีผู้คนมากมาย พยายามค้นหาเกาะอวาลอนแห่งนี้ มีบางคนเชื่อว่ามันคือเกาะที่อยู่ในแอตแลนติก ห่างออกไปจากชายฝั่งของอังกฤษไปไม่ไกลนัก บางคนบอกว่าเคยเห็นเกาะอวาลอนจริง ๆ โดยบอกว่าที่นั่นก็คือแกลสตันบิวรี่ทอร์ มันคือภูเขามีหมอกหนาคลุมล้อมรอบ แถมยังเป็นเกาะที่ลอยได้อยู่ในอากาศอีกด้วย แต่จริง ๆ ที่เราเห็นเกาะนี้ลอยได้ มันก็เพราะภาพลวงตาจากหมอกหนา หรือฟากามอร์กานา (Fata Morgana) เท่านั้นเอง

ที่มา: Ancient Origins

----------------

เกาะฮายบราซิล

ภาพจาก: Big Think

ก่อนที่ประเทศบราซิลจะเป็นที่รู้จักในกลุ่มประเทศยุโรป มันก็จะมีเกาะทางตะวันตกของประเทศไอร์แลนด์อยู่เกาะหนึ่ง เกาะนี้ชื่อ ฮายบราซิล (Hy-Brasil) ซึ่งเกาะนี้ได้ถูกบันทึกอยู่บนแผนที่ทางทะเลยุโรปอยู่หลายศตวรรษ

จนกระทั่งในช่วงปี ค.ศ. 1860 เกาะนี้ได้ถูกนำออกไปเหมือนไม่เคยมีมาก่อน จริง ๆ แล้วในตำนานของชาวไอริชมีเรื่องเล่าขานกันมานมนาน พูดถึงดินแดนทางตะวันตกที่ถูกพบโดยนักเดินทางหลายคน แต่กับฮายบราซิลนั้น มันคือสุดยอดเกาะในตำนานที่อยู่ยั้งยืนยงเลยทีเดียว  

โดยตอนนั้น จอห์น แคบอต (John Cabot) นักสำรวจและนักเดินเรือชาวอิตาลี เขาคือผู้ค้นพบดินแดนแห่งอเมริกาเหนือมาตั้งแต่ยุคไวกิ้ง โดยหลังจากที่เขาเดินทางกลับมาถึงบ้าน มันก็มีข่าวพูดถึงชายคนนี้ว่า จอห์น แคบอต ได้เคยเดินทางไปยังดินแดนแห่งหนึ่ง โดยข้อความนั้นระบุว่า...

“มันได้ถูกค้นพบในช่วงอดีตกาล โดยชายที่มาจากบริสทอล ผู้ค้นพบบราซิล”

"จอห์น แคบอต" ก็ถูกอ้างว่าเป็นผู้ค้นพบอเมริกาเหนือ
(นอกเหนือจากคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส และชาวไวกิ้งชื่อ Leif Ericsons)

สิ่งนี้มันก็ได้ทำให้การค้นหาเริ่มขึ้นอย่างจริงจัง จนในแผนที่ทางทะเลต้องใส่เกาะฮายบราซิลเอาไว้ในจุดหนึ่งของแผนที่จนได้  ตามมาด้วยตำนานมากมายที่พยายามอธิบายว่าเกาะแห่งนี้มันไม่ง่ายเลยที่จะหาเจอ เพราะหลายตำนานระบุว่าเกาะแห่งนี้จะถูกปกคลุมด้วยหมอกหนาทึบ ซึ่งจะมีเพียงวันเดียวในรอบเจ็ดปี ที่หมอกนั้นจะจางลงจนเห็นตัวเกาะ โดยในแผนที่เดินทะเล ก็ปรับรูปร่างของเกาะให้เล็กลงไปเรื่อย ๆ จนเวลาผ่านไปจากเกาะปริศนาก็ถูกลดขนาดลงมา กลายเป็นแค่ก้อนหินชื่อบราซิล ที่ยังคงระบุว่า เป็นเกาะที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเล

มีบันทึกการเดินทางอยู่ฉบับหนึ่งอ้างว่า มันมีแผ่นดินอยู่ตรงนั้นจริง ๆ และมันก็เป็นดินแดนของกระต่ายสีดำฝูงใหญ่ ที่อาศัยอยู่กับพ่อมดผู้เดียวดายอีกหนึ่งคน ซึ่งพ่อมดที่ว่านี้ก็อาศัยอยู่ในปราสาทหินเพียงคนเดียวบนเกาะแห่งนั้น และถ้าใครสามารถหาเกาะแห่งนี้พบ พ่อมดก็จะมอบเงินและทองให้กับนักเดินทางคนนั้นอย่างไม่อั้นเสียด้วย

ที่มา: Bigthink

----------------

เกาะลอยน้ำแห่งเรเดสเมียร์

ภาพจาก: Photoshoptutorials

เรเดสเมียร์ (Redesmere) คือทะเลสาบที่มีความยาวประมาณ 0.8 กิโลเมตร มันอยู่ในพื้นที่ของประเทศอังกฤษ ที่ว่ากันว่าครั้งหนึ่งเคยมีเกาะหนึ่งตั้งอยู่กลางบึงแห่งนี้ และสาเหตุที่มันหายไปก็คงไม่พ้นที่เราจะต้องพูดถึงตำนานท้องถิ่นไปเลยว่า มีอัศวินหนุ่มคนหนึ่ง ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของดินแดนกลางทะเลสาปแห่งนี้ โดยในเรื่องเขาเล่าว่า อัศวินท่านนี้เกิดระแวงว่าแฟนสาวตัวเองอาจจะมีกิ๊ก นั่นจึงทำให้เขาเกิดงอนขึ้นมาอย่างแรง ประกาศว่าจากนี้ไปจะไม่ปริปากพูดจากับสาวเจ้าอีก และเขาจะงอนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงวันที่เกาะกลางบึงแห่งนี้ จะลอยหายไปจากที่นี่สักวัน

จนเมื่อเวลาผ่านไป อัศวินหนุ่มก็ล้มป่วยอย่างหนัก หญิงสาวที่รู้ข่าวก็รีบเดินทางกลับมาดูแลให้ จนกระทั่งเขาพ้นขีดอันตราย ก็เกิดพายุใหญ่พัดหอบเอาเกาะแห่งนี้หลุดลอยจากจุดที่ตั้ง ซึ่งเกาะมันก็ลอยวนไปรอบทะเลสาบ ส่งผลทำให้สถานที่แห่งนี้ เปลี่ยนรูปร่างเป็นสัญลักษณ์แห่งความรัก เพื่อบอกให้อัศวินผู้โง่เขลาตาสว่างเสียทีว่า หญิงสาวคนนี้รักเขามากมายขนาดไหน อัศวินหนุ่มได้เห็นเหตุการณ์อัศจรรย์ก็เลยเข้าใจ และเอ่ยปากขอแต่งงานกับหญิงสาวทันที

โดยสิ่งที่น่าสนใจกว่าตำนานนั้นก็คือ ในแผนที่สำรวจโบราณจะมีการบันทึกว่ากลางทะเลสาบแห่งนี้ เคยมีเกาะแห่งหนึ่งตั้งอยู่จริง ๆ เพียงแต่มันก็มีแค่การบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ไม่มีการชี้ชัดว่ามันอยู่ที่ตรงไหนของแผนที่กันเลย แต่แค่นี้มันก็มากเพียงพอสำหรับนักพิสูจน์ตำนาน ที่ต่างพากันออกตามหาว่าเกาะนี้มันมีจริงหรือไม่ ซึ่งพอตามหาไประยะใหญ่ พวกเขาต่างก็ถอดใจอย่างสิ้นหวังกันหมด เพราะไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ มันก็ไม่พบเงื่อนงำใด ๆ ที่บ่งบอกว่าเคยมีเกาะอยู่ตรงนี้จริง ๆ

บางคนก็ตั้งข้อสันนิษฐานว่า บางทีตัวเกาะอาจจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของฝั่งทะเลสาปไปแล้ว โดยคาดกันว่าพื้นแผ่นดินของเกาะอาจมีลักษณะเป็นรูพรุน ที่พอไปเจอกับพายุแรง ๆ เข้า ก็เลยหลุดออกจากจุดที่ตั้งไปชนกับริมบึงก็เป็นได้

ที่มา: Cheshirenow

----------------

เกาะบูยาน

ภาพจาก: Ivan Bilibin

ในตำนานของชาวสโลวัคเรื่องหนึ่ง ได้พูดถึงเกาะสวรรค์ชื่อ บูยาน (Buyan) มันคือบ้านของดวงอาทิตย์และสายลม และก็เป็นที่ ๆ อากาศทุกแบบจะแวะมาหาบ่อย ๆ เมล็ดพันธุ์พืชทุกสายก็ล้วนหาได้ที่นี่ แต่สำหรับมนุษย์ที่อยากจะค้นหามัน ก็ต้องขอบอกเลยว่าเสียใจด้วย เพราะมันจะมาหรือจะหายไปตอนไหนไม่เคยมีใครสามารถคาดเดาได้

ถ้าแค่ความอัศจรรย์เท่านี้ยังดีไม่พอ ก็ต้องขอบอกเลยว่า เกาะบูยานแห่งนี้คือสถานที่เก็บแผ่นศิลาวิเศษสีขาว ที่ในเรื่องราวระบุชื่อของมันว่า อลาเทียร์ (Alatyr) ว่ากันว่ามันคือจุดศูนย์กลางของจักรวาล เป็นแหล่งกำเนิดแม่น้ำหลายสาย แถมยังมีคุณสมบัติในการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ ซึ่งถ้าใครสามารถหาเจ้าศิลาอลาเทียร์ชิ้นนี้พบ ใครคนนั้นจะได้รับความสุขความเจริญกันไปตลอดชีวิต

หลังจากที่เราได้ฟังสรรพคุณอันเลิศเลอจบทั้งหมด แล้วเกิดอยากจะเก็บข้าวของลงเรือไปหาเกาะบูยานล่ะก็ เราต้องรู้กันก่อนว่าที่นั่นจะมียามรักษาความปลอดภัยอยู่สองตัว ที่ในตำนานบอกว่าตัวแรกคือนกที่มีทั้งปากและกรงเล็บเป็นหล็กชื่อว่า "กากาน่า" และถ้าเราสามารถผ่านด่านแรกนี้ไปได้ ก็จะต้องเจอกับอสรพิษที่เป็นงูชื่อ "การาเฟน่า" อีกตัวหนึ่งด้วย

ที่มา: Slavorum

----------------

เกาะปีศาจ

ภาพจาก: The Legend of Marguerite/George Martin

เกาะปีศาจ (Isle Of Demons) คือเกาะที่แค่ได้ฟังแต่ชื่อก็ต้องรู้เลยว่ามีตัวอะไรนอนเล่นอยู่ที่นั่น มันไม่ใช่สถานที่สำหรับการท่องเที่ยวผจัญภัย ไม่ใช่ที่สำหรับคู่บ่าวสาวจะถ่อไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ แต่ถึงจะบอกแบบนั้น ในตำนานกลับเล่าเอาไว้ให้เราอึ้งว่า...

กาลครั้งหนึ่งมีหญิงน่ารักนามว่ามาการีต เธอคือสาวน้อยที่มองกาลไกล ฝันใฝ่อยากจะได้แต่งงานกับหนุ่มสูงศักดิ์ชาวฝรั่งเศสสักคน แต่ทีนี้ภารกิจตามหาความฝันของเธอนั้น ก็คือการตามหาคนหล่อล่ำรวยด้วยการไปสู่นิวเวิลด์ นั่นก็เลยทำให้ในช่วงระหว่างปฏิบัติภารกิจ เธอต้องขึ้นเรือเดินสมุทรสักลำเพื่อจะได้ไปต่อ แล้วทีนี้หญิงสาวก็ได้พบกับหนุ่มนักออกแบบเรือเดินสมุทรสุดหล่อ ที่ดู ๆ ไปก็น่าจะเหมาะสมกับการเอามาทำสามีเป็นอย่างมาก พอสาวเจ้าให้ท่าไปทั้งเข่ง ชายหนุ่มมีหรือจะปฏิเสธเข่งทั้งใบนั้น นั่นก็เลยทำให้ทั้งสองนั่งพูดคุยกันทั้งวันอยู่บนเรือไม่มีเบื่อ

ซึ่งเราก็ต้องมองถึงหลักความจริงสักนิดว่า ถึงแม้เรื่องนี้มันเป็นตำนาน แต่รายละเอียดแบบนี้ มันก็ดูใกล้เคียงกับนิยายละครทีวีอยู่นิดหน่อย นั่นก็เลยทำให้ตำนานเรื่องนี้มีนางอิจฉา ซึ่งตำแหน่งที่ว่านั่นก็คือผู้การที่กำกับดูแลเรื่อลำนั้น ท่านผู้การรู้สึกทนไม่ได้ กับการที่ต้องไปมองดูพฤติกรรมบัดสีบัดเถลิงแบบนี้ หนอย… จีบกันดีนักใช่ไหม ? นั่นก็เลยทำให้เมื่อโอกาสมาถึง ท่านผู้การจึงหลอกล่อชายหนุ่มกับมาการีต ที่ยังมีพี่เลี้ยงพยาบาลอีกคนร่วมทางมาด้วย ไปปล่อยไว้ที่เกาะแห่งหนึ่งเพื่อกำจัดความบัดสีซะเลย

ตัดฉากกลับมาที่สาวน้อยมาการีต ตอนนี้เธอกับพลพรรค ต้องอยู่บนเกาะที่ถูกเรียกชื่อว่าเกาะปีศาจ ที่ไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่บนเกาะกันแม้แต่คนเดียว และที่เรารู้ว่าที่นี่คือเกาะอะไร ก็เพราะคนเล่านี่แหละที่บอกเอาไว้ว่า เกาะปีศาจมันคือสถานที่ ๆ ใครหลงเข้าไป จะต้องถูกปีศาจจับตัวมาฉีกเล่น ก่อนที่จะเอามาทำอาหารเย็นอย่างไม่ต้องสงสัย

จนวันเวลาผ่านสามเดือน ทุกคนก็เริ่มชินกับการใช้ชีวิตอยู่กับปีศาจบนเกาะ จนเราต้องตัดช่วงเวลาบางส่วนทิ้งไป เพื่อให้เรื่องมันใกล้มาถึงตอนจบดีกว่า นั่นก็คือสองปีต่อมา ทุก ๆ คนก็ตายไปจนหมด เหลือแต่มาการีตที่ยังคงรอดมาได้อย่างปาฎิหารย์ จนมีเรือเดินสมุทรอีกลำผ่านมา จึงได้พาตัวมาการีตขึ้นเรือออกมาจากเกาะไปได้ ซึ่งตำนานมันก็จบไปดื้อ ๆ แบบนี้ โดยไม่มีข้อมูลอะไรบอกต่อเลยว่า มาการีตจะเป็นยังไงต่อไป แล้วเกาะปีศาจมันอยู่ตรงไหนของโลก นั่นก็เลยทำให้เราขอจบเรื่องไปดื้อ ๆ เช่นกัน แล้วมาดูเกาะต่อไปกันเถอะ

ที่มา: Sacred Texts

----------------

เกาะเทอร์นาน็อก

ภาพจาก: Jean Auguste Dominique Ingres

ต้องขอบอกว่าแถวชายหาดฝั่งตะวันตกของประเทศไอร์แลนด์ มันจะมีเกาะในตำนานมากมายหลายเรื่อง ซึ่งหนึ่งในตำนานอันโด่งดังนั้น มันก็ต้องเป็นเกาะ เทอนาน็อก (Tir na Nog) ที่ใคร ๆ ก็มักจะเดินทางแวะไปเยี่ยมชม ในตำนานนั้นบอกว่า มันคือเกาะสวรรค์นิรันดร ไม่ความเจ็บป่วย ไม่มีความอดอยาก เหล้ายาอาหารสมบูรณ์พร้อม ทุกคนที่นั่นล้วนมีแต่ความสุข เพราะสามารถดื่มเบียร์ได้เท่าที่ต้องการ โดยไม่ต้องกลัวว่าจะเกิดเมาจนแฮงค์ หรือเป็นตับแข็งตายไปง่าย ๆ นั่นเอง

แต่ก่อนที่เราออกนอกประเด็นไป ก็ขอบอกว่ามันมีอยู่ตำนานหนึ่ง ที่พูดถึงวีรบุรุษของของชาวไอริชชื่อโอยซิน เขาเป็นบุตรของฟินน์แห่งตระกูลเฟียอันนา เป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไปตกหลุมรักกับแฟรี่สาวน้อยน่ารักชื่อ เนียมฮ์ ที่อาศัยอยู่บนเกาะเทอร์นาน็อก โดยในตอนแรกทั้งคู่ยังไม่รู้จักกัน แต่ด้วยในวันหนึ่งเนียมฮ์สาวน้อยของเรา ได้ขี่ม้าหิมะของเธอไปยังเมืองอีริน เธอรู้สึกว่าที่นี่มันเงียบดี ก็เลยร้องเพลงเพื่อผ่อนคลายความเครียดจากการเดินทาง แล้วทีนี้โอยซินก็ได้ยินเสียงร้องเพลงอันไพเราะเข้า ก็เดินตามหาเจ้าของเสียงไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดเขาก็ได้มาเจอกับเจ้าของเสียงที่มีความสวยถูกใจชายหนุ่มยิ่งนัก

หลังจากการพูดคุยที่มาที่ไป โอยซินที่ตอนนี้ตกหลุมรักเนียมฮ์เต็มหัวใจ ก็ได้เอ่ยปากอยากจะตามเธอไปอยู่ด้วยที่เกาะเทอร์นาน็อก การเจรจาจบลงอย่างง่ายดาย โอยซินก็ได้ขึ้นขี่ม้าวิเศษของเนียมฮ์ไปด้วยกัน ข้ามน้ำข้ามทะเลไปจนถึงที่หมาย ปักหลักปักฐานใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกัน บนเกาะสวรรค์แห่งนั้นจนเวลาผ่านไป 1 ปี

ซึ่งสำหรับมนุษย์ธรรมดาอย่างโอยซิน การจากถิ่นฐานมานานขนาดนั้นก็เลยทำให้เขาคิดถึงบ้าน นั่นจึงทำให้เขาพูดเอ่ยปากขอกับแฟรี่สาวว่าขอกลับบ้านหน่อยจะได้ไหม ? สาวเนียมได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ขัดอะไร และได้ส่งม้าวิเศษของเธอให้กับโอยซินไว้ใช้เดินทาง ซึ่งเนียมฮ์ก็ได้กำชับเอาไว้ว่า ถ้าอยากจะกลับมาที่นี่อีกครั้งจริง ๆ โอยซินจะต้องไม่ลงจากหลังม้า และอย่าเผลอเอาเท้าแตะที่พื้นดินตลอดการเดินทาง มิเช่นนั้นเขาจะไม่ได้กลับมาที่เทอร์นาน็อกอีกตลอดไป

โอยซินรับคำและขี่ม้าของเธอจากไป พอกลับมาถึงบ้านที่ฝั่งแผ่นดินไอร์แลนด์ เขาก็หาบ้านตัวเองไม่พบเสียที จนในที่สุดเขาก็ขี่ม้ามาเรื่อย ๆ จนถึงชุมชนหนึ่ง ที่นี่เขาเห็นกลุ่มชาวนากำลังช่วยกันย้ายก้อนหินขนาดใหญ่ แต่ทำยังไงพวกเขาก็ย้ายมันออกไปไม่ได้เสียที โอยซินเห็นแบบนั้เขาก็รู้ดีว่าตัวเองนั้นทำได้แน่ ๆ พอคิดจบเขาก็เลยกระโดดลงจากหลังม้า แล้วเดินเข้าไปช่วยยกหินก้อนนั้นไปทิ้ง

ในขณะที่ชาวนากำลังโห่ร้องยินดี โอยซินก็กะจะทำเท่ห์ ด้วยการกระโดดขึ้นไปบนหลังม้าเพื่อเดินทางต่อ และตอนนี้เองเนื้อตัวของโอยซินก็เปลี่ยนไป เสื้อผ้าอันงดงามของเขากลายเป็นผ้าขาด ๆ มงกุฎที่สวมอยู่ก็หายไป มีดดาบและอาวุธก็กลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนแก่ ร่างกายของเขาหดเล็กลง เส้นผมเปลี่ยนไปกลายเป็นสีเทา แถมยังทรงตัวบนหลังม้าไม่ได้ จนต้องตกลงมาร่างกระแทกพื้น เขาส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แต่เสียงที่ได้ยินนั้นก็กลายเป็นเสียงของชายแก่

ชาวนาเห็นแบบนั้นก็เลยถามว่าเขาเป็นใครกันแน่ ? โอยซินก็เลยตอบไปว่าเขาคือโอยซิน บุตรของฟินน์แห่งตระกูลเฟียอันน่า ชาวนาได้ยินแบบนั้นก็ไม่เชื่อ แถมยังหัวเราะเยาะบอกว่าเขาพูดโกหก เพราะตระกูลฟีอันน่านั้นตายไปหมดบ้านตั้งแต่ร้อยปีก่อนแล้ว

พอได้ยินแบบนั้น โอยซินก็เลยขาดใจตายไปทันที โดยทิ้งความกระจ่างไว้อย่างหนึ่งให้เรารู้ว่า 1 ปี บนเกาะเทอร์นาน็อก จะเท่ากับ 100 ปี บนโลกมนุษย์นั่นเอง !

ที่มา: Historynaked

----------------

เกาะหินคู่ซิมพลีกาดีส

ภาพจาก: James Gurney

ชาวกรีกโบราณนั้นคือชาวเรือผู้กระตือรือร้น นั่นก็เลยทำให้เราไม่แปลกใจว่า พวกเขามีตำนานเหลือเชื่อเกี่ยวกับเกาะหลายแห่ง ที่เล่ากันว่าพวกเขาได้เคยลัดเลาะไปเจอ ท่ามกลางคลื่นพายุที่โหมกระหน่ำ และเรื่องของ ซิมพลีกาดิส (Symplegades) มันก็คือหนึ่งในสุดยอดของเกาะมหัศจรรย์ที่เรากำลังจะพูดถึง

โดยในตำนานนั้นได้เล่าถึงเรื่องราวของเจสันและอาร์โกเนาท์ ซิมพลีกาดีสก็คือหินยักษ์สองก้อนที่ตั้งอยู่กลางมหาสมุทร ตรงกลางมีช่องว่างพอที่เรือสักลำจะผ่านไปได้ แต่มันก็เหมือนกับดักชิ้นมโหราฬ เพราะหากมีสิ่งใดผ่านเข้าไปในนั้น ไม่ว่าจะเป็นแค่นกสักตัวหลงบินเข้าไป ก้อนหินยักษ์ทั้งสองก็จะค่อย ๆ ขยับตัวเข้าหากันทันที

ก็ลองนึกภาพกันดูว่าถ้ามีเรือสักลำแล่นผ่านช่องแคบระหว่างหินสองก้อนนี้ ก็คงไม่พ้นต้องถูกมันบีบเข้ามาบดเรือจนแตก แล้วทีนี้ก็มีเรือของเจสันนี่แหละ ที่พยายามจะใช้เส้นทางนี้หนีการรุกรานของศัตรู

โดยในขั้นตอนแรกเจสันได้ลองปล่อยนกให้บินผ่านช่องระหว่างก้อนหินไปก่อน ทันทีที่นกบินเข้าไปในนั้น หินยักษ์ทั้งสองก้อนก็เริ่มบีบเข้าหากันทันที เจ้านกที่บินไปเรื่อย ๆ ก็ค่อย ๆ ถูกหินยักษ์บีบจนเกือบไปไม่รอด แต่มันก็รอดไปได้โดยโดนหนีบขนหากหลุดไปนิดหน่อย

และในจังหวะที่หินทั้งสองกำลังแยกตัวออก เจสันกับลูกเรือทั้งหมดก็รีบพายเรือให้ผ่านเข้าไประหว่างช่องหินทันที จนกระทั่งหินทั้งสองเคลื่อนที่แยกออกไปจนสุดระยะ มันก็เริ่มขยับเข้าหากันอีกครั้ง เรือของเจสันพยายามพายจ้ำกันอย่างสุดแรง จนในที่สุดก็สามารถผ่านมันไปได้แบบฉิวเฉียด ถูกช่องหินหนีบเอาส่วนท้ายหลุดไปได้นิดนึง แต่ก็นั่นแหละ เจ้าหินยักษ์เป็นฝ่ายแพ้ และตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ซิมพลีกาดีสก็ไม่เคยขยับตัวออกห่างจากกันอีกเลย

ที่มา: Livingheritage

----------------

เกาะอันทิลเลีย

ภาพจาก: Mapping the Fantastic

อันทิลเลีย (Antillia) คือเกาะปริศนาที่ในบันทึกตำนานระบุว่า สามารถพบได้ที่ไหนสักแห่งภายในดินแดนแอตแลนติคตะวันออกไกล และเกาะนี้ก็เป็นที่รู้จักกันดีในนามเกาะแห่งเมืองทั้งเจ็ด ตอนนั้นชาวสเปนได้พ่ายแพ้แก่ผู้รุกรานต่างแดน ที่ยกทัพมาจากทางอัฟริกาเหนือในปี ค.ศ. 714 โดยตำนานของเกาะอัลทิลเลียนั้น พูดถึงบิช็อพ 7 รูป กับสาวกของพวกเขา ได้หนีไปที่เกาะนี้ผ่านทางทะเล เรือของพวกเขาสามารถหลบหนี ไปจนถึงเกาะอันทิลเลียได้สำเร็จ และทั้งหมดก็ได้แยกย้ายกันไปอยู่ตามเกาะต่าง ๆ สร้างเมืองของตัวเอง จนเป็นที่มาของชื่อเกาะแห่งเมืองทั้ง 7 นั่นเอง

เป็นเวลากว่า 100 ปี ที่เกาะอันทิลเลียถูกบันทึกอยู่ในแผนที่ แต่จุดที่ตั้งของมันกลับไม่มีฉบับไหนระบุตรงกันเลย นั่นก็เลยทำให้ไม่มีใครสามารถค้นหาเกาะแห่งนี้พบ แต่ตำนานมันก็ยังคงเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีการพูดถึงเรือของชาวโปรตุเกส ที่แล่นออกไปสู่ท้องทะเลท่ามกลางอากาศอันเลวร้าย และก็อย่างที่คิด เรือของพวกเขาได้เข้าไปเลียบฝั่งเกาะอันทิลเลียในช่วงปี ค.ศ. 1430 เหล่าลูกเรือถูกชาวเมืองพาตัวไปที่โบสถ์ แต่พวกเขาก็เกิดกลัวว่านี่อาจจะเป็นกับดักหรือเปล่า นั่นก็เลยทำให้พวกเขาฉวยโอกาสหลบหนีออกจากที่นั่น

พอพวกเขาวิ่งหนีออกมาจนถึงชายหาด ทุกคนก็พบว่าหาดทรายอันกว้างใหญ่นั้นไม่ใช่ทราย แต่มันคือทองคำบริสุทธิ์ที่มีความละเอียดเท่าเม็ดทรายต่างหาก แต่ถึงแม้ตำนานจะเล่าไว้ว่ามีคนพบมันจริง ๆ แต่ก็ไม่มีส่วนใดระบุเอาไว้เลยว่า เกาะอันทิลเลียมันอยู่ตรงไหนกันแน่ ?

ที่มา: Beccajjones

----------------

การผจญภัยของเซนต์เบรนแดน

ภาพจาก: Codyburkett

เซนต์เบรนแดน (Saint Brendan) ท่านเป็นนักบวชชาวไอร์แลนด์ในยุคคริสต์ศตวรรษที่ 6 เป็นที่รู้จักกันในนามนักเดินทะเล ที่ตั้งชื่อไว้ตามลักษณะนิสัยอันโดดเด่นของเขา เขาเดินทางมาหมดแล้วทุกแห่ง โดยเฉพาะหมู่เกาะเล็ก ๆ มากมาย ที่รายล้อมอยู่ทั่วประเทศอังกฤษ โดยจุดประสงค์ของการไปเยือนเกาะต่าง ๆ ของเขา ก็คือการไปร่วมชุมนุมทางด้านศาสนกิจตามโบสถ์บนเกาะ และมันก็มีเรื่องราวที่ดูแปลกไป สำหรับชีวิตนักบวชคนหนึ่งจะสามารถพบได้ง่าย ๆ

โดยหลังจากการเสียชีวิตของท่านผ่านไป 2 ร้อยปี ก็มีนักบวชท่านหนึ่งได้เขียนหนังสือพูดถึงเซนต์เบรนแดนในชื่อ The Voyage of Saint Brendan โดยเนื้อหาส่วนหนึ่งของหนังสือ ได้กล่าวถึงชีวิตการเดินทางเพื่อเสาะหาเกาะสวรรค์ของท่าน และในช่วงเวลาแห่งการผจญภัยยาวนานกว่า 7 ปี เซนต์เบรนแดนกับคณะติดตาม ก็ได้ค้นพบเรื่องราวแปลก ๆ เรื่องหนึ่ง โดยในบันทึกระบุว่ามันคือเกาะที่พวกนักบวช พบกับสุนัขและอาหารถูกทิ้งเอาไว้แต่กลับไร้เงาเจ้าของ

และอีกเรื่องหนึ่งก็คือ พวกเขาพบกับนกแห่งสวรรค์ฝูงหนึ่ง ที่นกทุกตัวจะร้องเพลงเป็นบทสวดสรรเสริญพระเจ้า และในการสำรวจเกาะอีกแห่ง กลุ่มผู้ติดตามได้ทำการจุดไฟเพื่อมองหาเกาะประหลาด ซึ่งที่เราต้องใช้คำว่ามองหาก็เป็นเพราะว่า เกาะแห่งนี้มันผลุบ ๆ โผล่ ๆ ไปมา ราวกับกำลังว่ายน้ำหนีพวกเขาอยู่ ซึ่งในที่สุดพวกเขาก็รู้ความจริงว่ามันไม่ใช่เกาะ แต่เป็นด้านหลังของตัววาฬ และอีกเรื่องก็พูดถึงวาฬอีกตัว ที่ยอมให้ท่านเซนต์กับคณะขึ้นไปอยู่บนหลังของมัน เพื่อทำการเฉลิมฉลองในวันอีสเตอร์

ในที่สุดเซนต์เบรนแดนก็ได้พบกับเกาะสวรรค์ของท่าน ซึ่งท่านก็ได้ตั้งชื่อให้กับเกาะแห่งนี้ ตามชื่อของท่านไปเลยว่าเซนต์เบรนแดน ที่ต่อมาก็ได้ถูกบันทึกเอาไว้ในแผนที่ โดยระบุว่าเกาะแห่งนี้จะปรากฏให้เห็นเป็นระยะ ๆ เฉพาะในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 เท่านั้น

ที่มา: Archive

----------------

เกาะแอตแลนติส

ภาพจาก: NASA

เกาะสุดท้ายที่เราจะไม่พูดถึงมันอีกครั้งก็คงจะไม่ได้ เพราะในขณะที่ทุกเกาะที่เราเพิ่งเล่าผ่านไปทั้ง 9 แห่งนั้น ล้วนมาจากบันทึกตำนานเรื่องเล่าราวกับนิยาย แต่กับเกาะแห่งนี้กลับเป็นเกาะที่ถูกพูดถึงโดยนักปราชญ์คนสำคัญ นั่นก็คือ แอตแลนติส (Atlantis) ที่นักปราชญ์เพลโตได้เป็นผู้เขียนเอาไว้ในหนังสือของเขา

"แอตแลนติส"

เพลโตบอกเราว่าเกาะแห่งนี้ มันเป็นเกาะที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ ประชากรบนเกาะเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งเทพ มีพลังพิเศษอันน่าอัศจรรย์ใจ แต่พลังที่ว่ามันก็ไม่ได้มากพอที่จะรักษาตัวเองเอาไว้ เพราะเพลโตบอกว่า เกาะแอตแลนติสแห่งนี้ได้จมลงไปใต้ทะเลเพราะแผ่นดินไหว ตามด้วยไฟบรรลัยกัลป์ที่พระเจ้ามอบให้ เพื่อลงโทษในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำผิดไปบางอย่าง

เพลโตได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะแห่งนี้ว่า มันอยู่ในช่วงอดีตกาลกว่า 9,000 ปี ก่อนที่เขาจะได้ลืมตาดูโลก ซึ่งนั่นก็เลยทำให้มีผู้คนมากมายพยายามค้นหาความจริงในการเคยมีอยู่ของมัน โดยลืมคิดไปอย่างหนึ่งว่า เพลโตนั้นเป็นนักปราชญ์ไม่ได้เป็นนักภูมิศาสตร์หรือนักประวัติศาสตร์เลยแม้แต่น้อย

ทำให้นักวิชาการส่วนใหญ่มองว่า ท่านเพลโตนั้นน่าจะเล่าเรื่องราวเพื่อสื่อสารสิ่งที่เขาต้องการบอก แต่กลายเป็นว่ามีหลายคนเชื่อว่าแอตแลนติสมันมีจริงซะอย่างนั้น ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงความพยายามค้นหาจุดที่เคยมีมันอยู่ โดยคนที่เชื่อก็บอกว่าแอตแลนติสมันอยู่ในทะเลแคริบเบียน บางคนก็บอกว่ามันอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติค บางคนก็บอกว่าอยู่แถวชายฝั่งของประเทศอินเดีย ไม่ก็ทะเลเหนือ ไม่เว้นแม้แต่แถวเกาะแอนดีส

มันก็ยังมีอีกหนึ่งทฤษฎีที่บอกกันว่า บางทีแอตแลนติสอาจจะเป็นเกาะซานโตรินี่ก็เป็นได้ เพราะในช่วงราว ๆ 1,450 ปีก่อนคริสตกาล มันเคยเกิดเหตุภูเขาไฟระเบิดบนเกาะแห่งนี้ จนทำให้เกาะมีลักษณะถูกแยกออกเป็นส่วน ๆ และคาดกันว่าทุกคนบนเกาะ ก็น่าจะเสียชีวิตทั้งหมด จากการสำรวจก็พบว่าบนเกาะแห่งนี้ เคยมีอารยธรรมระดับสูงของมนุษย์มาก่อน ซึ่งมันก็น่าจะตรงกับในเรื่องเล่าที่บอกว่า ทุกอย่างถูกทำลายไปเพราะแผ่นดินไหว และไฟบรรลัยกัลป์ที่พระเจ้าประทานให้

ที่มา: In Santorini

ซึ่งถ้าใครอยากทราบเรื่องราวของแอตแลนติสให้ลึกกว่านี้ เราขอแนะนำคลิปชื่อ มิติที่ 6 | เปิดปมปริศนาแอตแลนติส ดินแดนแห่งนี้มีอยู่จริงหรือเป็นแค่ตำนาน !? อย่าลืมแวะไปรับชมกันนะครับ

ทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องราวตำนานที่มีการใช้เกาะมาเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องเล่า เราเองก็อยากให้ท่านผู้ชมมองเรื่องราวเหล่านี้ให้ถูกต้องตามที่ควรเป็น เพราะเรื่องเล่ามันไม่ใช่แค่เล่าให้จบ ๆ ไป สิ่งที่ได้จากทุกเรื่องมันก็คือคำสอนการใช้ชีวิต การเรียนรู้ถูกผิดจากตำนาน มันก็เลยเป็นสิ่งที่เราต้องค้นหาให้พบ
การใช้ชีวิตที่ตั้งอยู่บนความดีนั้นมันไม่ยาก แต่มันก็ต้องลำบากใช้สมองไตร่ตรองให้เจอกันบ้าง ไม่อย่างนั้นฟังจบก็จบจนลืม มารู้ตัวอีกทีว่าผิดก็คงจะสายเกินไป ดังนั้นเรื่องเล่านิทานตำนานที่ถูกฝังเอาไว้ในสมอง ก็สมควรจะเอามาใช้สอนใจตัวเองกันบ้างก็น่าจะดี จริงไหมครับ ?

"แบร่.."

หลังจากจบรายการมิติที่ 6 แล้ว อย่าลืมกดสับสไครป์ กดไลก์ กดแชร์ และอย่าลืมทิ้งคอมเมนต์กันไว้ด้วยนะครับ ยังมีเรื่องราวต่าง ๆ อีกมากมายรอคุณอยู่ สำหรับวันนี้... สวัสดี !

แปลและเรียบเรียงโดย นิวัฒน์ อ่ำแสง
ขอบคุณที่มา: Listverse