คุณเคยต้องทำกิจกรรมหลังเลิกเรียนไหม ? แล้วมีบ้างไหม ที่กิจกรรมเหล่านั้นมันจำเป็นต้องกินเวลายาวนานจนถึงเวลากลางคืน ?
มิติที่ 6 ศุกร์สยองขวัญ กับเรื่องราวเบาๆ ในวันศุกร์สะดวกสัปดาห์นี้ เราจะเล่าเรื่องราวสยองขวัญที่ถูกแต่งขึ้นมา เรื่องราวของกลุ่มเด็กนักเรียนเคราะห์ร้าย ที่จำเป็นต้องเรียนเสริมกันในโรงเรียนแห่งนั้น ว่ามันจะทำให้เรารู้สึกกลัวได้หรือไม่ ?
 |
เปิดชมบนยูทูป
|
ก่อนที่เราจะเล่าเรื่องราวนี้ให้ได้รับฟัง มิติที่ 6 อยากให้ท่านผู้ชมหยิบหูฟังเสียบเข้าอุปกรณ์รับชมของท่าน เพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชม และเพื่อให้ท่านผู้ชมสบายใจที่สุด มิติที่ 6 ขอรับรองว่า เราจะไม่ใช้เทคนิคจัมป์สแคร์ หรือการแกล้งให้ท่านผู้ชมตกใจอย่างแน่นอนครับ
โดยเรื่องราวนี้มีอยู่ว่า
 |
ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
|
การตั้งใจเรียนให้ได้ผลการเรียนดีนั้น มันก็คือสิ่งที่เหล่าเด็ก ๆ และเยาวชนของประเทศเกาหลีใต้ต้องใช้ความพยายามกับมันอย่างมาก พ่อแม่ของพวกเขา ก็ล้วนผลักดันทุกวิถีทาง เพื่อให้ลูก ๆได้เกรดดี ๆ ดังนั้นในทุก ๆ วัน เหล่าเด็กนักเรียนจึงต้องหาสถานที่ ที่ใช้สำหรับเรียนเพิ่มเติมหลังจากที่โรงเรียนเลิกแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าบางวันในการเรียนเสริมนี้ มันก็กินเวลายาวนานไปจนมืดจนค่ำ จนดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติ ไม่มีอะไรที่ต้องกังวล
สิ่งนี้มันก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ของชาวเกาหลีใต้ไปแล้วเช่นกัน เพราะเหล่าเด็กนักเรียนเหล่านี้ จำเป็นจะต้องนอนดึกขึ้น และส่งผลให้พวกเขาต้องไปนั่งหลับกันในเวลาเรียนปกติ โดยในปีที่ผ่านมาก็มีคำสั่งห้ามเด็ก ๆ ใช้เวลาเรียนเสริมนี้มากจนเกินเวลาสี่ทุ่ม เพื่อแก้ปัญหากันเป็นจุด ๆ ไป ซึ่งก็แน่นอนว่าเด็กนักเรียนบางกลุ่ม ก็ยังจำเป็นต้องอยู่เรียนจนมืดค่ำเหมือนเดิมกันอยู่ดี
 |
| ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา |
และคืนนี้ก็เป็นคืนหนึ่งของเด็กนักเรียนหญิงชื่อซุนฮี ตอนนี้เธอยังอยู่ที่โรงเรียน นั่นก็เพราะว่าเธอยังคงต้องนั่งเรียนเสริมกันอยู่กับกลุ่มเพื่อน ๆ ในห้องสมุด ที่ตอนนี้มีเพียงที่นี่ที่ยังมีไฟเปิดอยู่ ท่ามกลางบรรยากาศมืดมิดของโรงเรียนในเวลาค่ำคืน
เวลาผ่านไป ซุนฮีบอกกับเพื่อน ๆ ว่า เธออยากจะขอตัวสักพัก เนื่องจากเธออยากไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นเธอเดินออกจากห้องสมุดลงไปตามทางเดินของอาคารเรียน เพื่อไปยังห้องน้ำหญิง
 |
| ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา |
ในขณะเดียวกัน เพื่อน ๆ ที่ยังอยู่ในห้องสมุดตอนนี้ ต่างคนต่างก็ได้ยินเสียงคล้าย ๆ กับเสียงเคาะอะไรบางอย่าง ลอยตามลมมาเบา ๆ ซึ่งพวกต่างเขาเข้าใจว่า เสียงเคาะนี้มันน่าจะดังมาจากทางด้านหน้าต่างของห้อง พอพวกเขาพยายามเพ่งมองไปที่จุดดังกล่าว ก็พบว่าที่นอกหน้าต่างนั้น มีหญิงสาวรูปร่างผอมแห้งคนหนึ่งยืนอยู่ ใบหน้าของเธอแนบชิดกับบานกระจกหน้าต่างของห้องสมุด ทั้งที่ดวงตาของเธอยังคงปิดอยู่ นิ้วมืออันคดงอของเธอนั้น กำลังเคาะอยู่ที่หน้าต่างอย่างแผ่วเบา ท่ามกลางสายตาของพวกเด็ก ๆ ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคำถามถึงสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจอยู่ตรงหน้า
 |
| ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา |
เวลาผ่านไปไม่นานหญิงสาวคนนั้นก็ลืมตาขึ้น พวกเด็กนักเรียนเกิดอาการขนลุกซู่ เพราะหญิงสาวคนนี้ เธอไม่มีดวงตา นัยตาของเธอกลวงโบ๋ ทันใดนั้น หญิงสาวก็กำมือขึ้นมา แล้วทุบไปที่กระจกจนแตก
แล้วแสงไฟในห้องก็ดับลง !!!
ส่วนที่ห้องน้ำของโรงเรียนนั้น ซุนฮีที่เพิ่งจะทำธุระเสร็จ ก็ออกมาล้างมือท่ามกลางความมืด ทุก ๆ อย่างที่นี่เงียบสนิท เธอไม่ได้ยินเสียงเอะอะที่เกิดขึ้นในห้องสมุดเลย ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ในห้องสมุดกำลังเกิดเรื่องเลวร้ายขนาดนั้น ซุนฮียังคงล้างมือต่อไปในความมืดอย่างสบายใจ โดยไม่ได้ยินเสียงเพื่อน ๆ ที่กำลังกรีดร้องระงมแม้แต่น้อย
ซุนฮีเปิดประตูห้องน้ำแล้วค่อย ๆ เดินกลับมาตามทางเดิน จนเมื่อเธอเดินมาถึงห้องสมุด เธอถึงกับผงะกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
 |
| ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา |
เธอพบว่าเพื่อน ๆ ในกลุ่มของเธอ ทุกคนนอนเสียชีวิตกระจัดกระจายไปทั่วห้อง บางศพร่างกายฉีกขาดกระจัดกระจายอยู่บนพื้น บางศพถูกพาดอยู่ระหว่างโต๊ะและตู้เก็บหนังสือ ซุนฮีตอนนี้ถึงกับช็อคขวัญกระเจิง ทำอะไรไม่ถูกกับภาพการสังหารหมู่ที่เธอกำลังเห็นอยู่ตรงหน้า
ทันใดนั้น ซุนฮีก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนดังก้องมาจากทางเดินชั้นล่าง เมื่อซุนฮีตั้งสติได้ ทั้นใดนั้นเธอก็รีบกระโจนลงไปบนพื้น นอนหมอบนิ่งอยู่ข้าง ๆ ศพของเพื่อน ๆ ทันที
ซุนฮีได้ยินอะไรบางอย่าง ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาในห้องสมุด เธอพยายามหลับตาและแกล้งตายอยู่แบบนั้น ซุนฮีได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเดินไปรอบ ๆ ห้อง เธอพยายามทำตัวให้นิ่งสุดชีวิต เพื่อไม่ให้มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาจากจุดที่เธอนอนอยู่ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ความกลัวมันได้ทำให้เธออยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
ซุนฮีได้ยินเสียงกระซิบลอยมา
และด้วยความอยากรู้ มันทำให้ซุนฮีค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อแอบมองว่ามันคืออะไรกันแน่
ซึ่งสิ่งที่ซุนฮีได้เห็นอยู่ตอนนี้ มันคือร่างของผีสาวในชุดสีขาว กำลังยืนอยู่ที่กลางห้องสมุดไปยังจุดที่มีศพของเพื่อน ๆ เธออยู่
ซุนฮีรีบหลับตาลงไปอีกครั้ง และพยายามต่อสู้กับความกลัว เพื่อไม่ให้ตัวเองสติหลุดส่งเสียงออกมา เธอได้ยินเสียงของผีตัวนั้น ค่อย ๆ เดินไปทั่วห้อง จากศพหนึ่งไปยังอีกศพหนึ่ง พร้อมทั้งเสียงพึมพำของมัน
 |
| ภาพประกอบทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหา |
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
สาวน้อยถึงกับหลับตาปี๋ ซุนฮีภาวนาในใจให้เจ้าผีมันรีบออกไปเร็ว ๆ เสียที
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
ผีสาวกำลังเดินไปที่ศพต่อไป ค่อยเดินเข้ามาใกล้ทีละนิด
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
ซุนฮีได้ยินเสียงของมันใกล้เข้ามา เธอพยายามทำตัวให้นิ่งที่สุดในชีวิตแล้วตอนนี้
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
มันเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ซุนฮีก็เริ่มกลัวขึ้นมา จนแทบอยากจะกระโดดหนี แต่เธอยังพยายามนอนนิ่งต่อไป
"หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. , หนึ่ง..สอง…. "
ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่า ผีสาวได้มาอยู่ข้าง ๆ เธอแล้ว สาวน้อยกลั้นหายใจสุดขีด
และทันใดนั้นเสียงนับก็หยุดลง !!!
ซุนฮียังคงพยายามนอนนิ่ง ๆ ต่อไป เพื่อไม่ให้มีอะไรที่จะทำให้เจ้าผีมันรู้ว่าเธอยังไม่ตาย ซึ่งตอนนี้เธอก็ต้องห้ามเกร็งกล้ามเนื้อส่วนใด ๆ ให้ผิดสังเกตให้ได้
แต่ว่าตอนนี้มันไม่มีเสียงอะไรอีกแล้ว ในห้องสมุดก็เงียบสนิท
หลังจากความเงียบผ่านไปครู่หนึ่ง ซุนฮีเริ่มแน่ใจว่าเจ้าผีมันน่าจะไปแล้ว
เธอจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา….
แล้วสิ่งที่เธอเห็นตรงหน้านั้นก็คือ เจ้าผีมันกำลังนอนหมอบประจัญหน้ากับซุนฮี สายตาของมันจ้องเขม็งมาที่ดวงตาของเธอ นิ้วเล็กขาวซีดของมันชี้มาที่ใบหน้าอันเต็มไปด้วยความกลัวสุดขีดของเด็กสาว
“หนึ่งสอง !!!”
แล้วความมืดก็เข้าครอบงำซุนฮี เด็กสาวผู้โชคร้ายคนสุดท้ายคนนั้น เพราะผีสาวได้ควักลูกนัยตาของเธอออกมา !!!
------จบ------
เรื่องซุนฮีกับเสียงนับแห่งความตาย หรือหนึ่งสอง..หนึ่งสอง หรือเคียวริออสซิตี้นั้น เป็นเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้นมา และถูกเผยแพร่ลงในเวบไซต์เล่าเรื่องราวสยองขวัญมากมายทั่วโลก ซึ่งสัปดาห์นี้มิติที่ 6 ได้นำเรื่องราวนี้มาเล่า เพื่อทดสอบกับระบบเสียงรอบทิศทางด้วยหูฟัง หรือเฮดโฟนเซอรราวนด์ ที่เราจะทดลองใช้กับคลิปนี้เป็นครั้งแรก ซึ่งมิติที่ 6 อยากให้ท่านผู้ชมช่วยแจ้งผลการรับฟังให้ทราบกันด้วยนะครับ
อย่าลืมพบกับรายการมิติที่ 6 ศุกร์สยองขวัญ กับเรื่องราวเบา ๆ กันได้ทุกวันศุกร์สะดวกนะครับ หลังจากจบรายการแล้ว อย่าลืมกดสับสไครป์ กดไลค์ กดแชร์ หรือทิ้งคอมเมนท์กันไว้นะครับ ยังมีเรื่องราวต่าง ๆ อีกมากมายรอคุณอยู่ สำหรับวันนี้ สวัสดี
แปลและเรียบเรียงโดย นิวัฒน์ อ่ำแสง
ที่มา Scary for Kids และ Creepypasta
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น