8 เมษายน 2559

มิติที่ 6 ไขปริศนาไดอารี่สยองขวัญของลิซ่า

ศุกร์สยองขวัญ วันเบา ๆ สัปดาห์นี้ มิติที่ 6 เราจะขอพาท่านไปไขปริศนาที่มาของไดอารี่สยองขวัญ ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร ซึ่งภาพจากไดอารี่เล่มนั้น มันช่างสร้างความสยองขวัญน่ากลัวให้กับผู้ที่ได้พบเห็นเป็นอย่างมาก !!!


ในเดือนธันวาคม ปี ค.ศ. 2013 นั้น เวบไซต์แนวสยองขวัญหลายแห่ง ได้พูดถึงเรื่องราวสยองขวัญเรื่องหนึ่ง เวบไซต์เหล่านั้น ต่างพูดถึงสมุดภาพไดอารี่ของเด็กน้อยนิรนาม ที่ถูกสแกนแล้วอัพโหลดขึ้นเวบไซต์ "โฟร์ชาแนล(4chan)" ซึ่งภาพจากไดอารี่เล่มนั้น มันช่างสร้างความสยองขวัญน่ากลัว และเป็นที่สนใจของชาวอินเตอร์เน็ตเป็นอย่างมาก



นี่คือลิซ่า เธอเป็นเพื่อนของฉัน
คุณพ่อคุณแม่ต่างไม่เห็นเธอหรอก
ดังนั้นพวกเขาเลยบอกว่า
ลิซ่านั้น ก็คือเพื่อนในจินตนาการของฉันนั่นเอง
ลิซ่าเป็นเพื่อนที่ดีมากเลย

วันนี้ ฉันพยายามที่จะปลูกต้นไม้ ที่ลานหน้าบ้าน
ฉันว่าจะลองปลูกมันลงในกระบะทราย
แต่ลิซ่าบอกว่า ที่ตรงนั้นเป็นที่ ๆ คุณพ่อของเธอนอนหลับอยู่
ฉันเลยต้องไปปลูกต้นไม้ในกระถางแทน

ลิซ่าอยู่ที่โรงเรียนกับฉันด้วยล่ะ
วันนี้ ฉันพาเธอไปคุยกับคุณมอนโร
แต่คุณมอนโรเธอกลับโกรธมาก
เพราะว่าคุณมอนโรเธอมองไม่เห็นลิซ่า
ลิซ่าเลยเสียใจ ดังนั้น ลิซ่าเลยเอาแปรงลบกระดานไปซ่อนซะเลย

เมื่อวานนี้ มันคือวันฉลองวันเกิดของฉัน
คุณแม่ซื้อพิซซ่ามาให้ แต่ว่าไม่มีใครมาหาเลย
ลิซ่าบอกว่า มีคนมาที่ระเบียงแล้วกลับไปแล้วล่ะ
แต่พวกเขาได้ทิ้งของขวัญเอาไว้ด้วยนะ
ฉันได้ตุ๊กตาบาร์บี้ตั้งสามตัว แล้วก็รองเท้า กับเงินตั้ง 5$
ฉันกับลิซ่า เลยได้เล่นตุ๊กตาบาร์บี้ด้วยกัน

วันนี้ คุณมอนโรเธอไม่มา มีคนมาแทน
เธอชื่อว่าคุณดิ๊กแมน คุณดิ๊กแมนทั้งน่ารักแล้วก็นิสัยดี
แถมยังให้พวกเราได้พักกินขนมหลังจากการเขียนไดอารี่ด้วย
ฉันอยากให้คุณดิ๊กแมนได้มาเป็นคุณครูของเราจังเลย

วันนี้ โจนนาธิน ปาร์เกอร์ ขโมยกระเป๋าใส่ดินสอของฉันไป
คุณดิ๊กแมนช่วยหามันจนเจอ
เธอเลยบอกให้โจนนาธินให้ดินสอของเขากับฉันด้วย
ลิซ่ามาที่โรงเรียนด้วยล่ะ แต่คุณดิ๊กแมนเธอมองไม่เห็น
แต่ว่าคุณดิ๊กแมนบอกว่า เธอเชื่อว่าลิซ่ามีจริงนะ

เมื่อวานนี้ ลิซ่ากับฉันออกไปเดินเที่ยวด้วยกัน
จนพระจันทร์ขึ้นเลยล่ะ คุณพ่อน่าจะโกรธจริง ๆ
พ่อบอกว่า ลิซ่าบ้าบออะไร ไม่มีจริงหรอก
ลิซ่าเลยเสียใจ แล้วเธอก็หายไป
วันนี้เธอไม่ได้มาโรงเรียนด้วย แต่คุณดิ๊กแมนบอกว่า
คุณมอนโรจะไม่กลับมาอีกแล้วล่ะ

คุณพ่อไปทำงานทั้งวันตั้งแต่เมื่อวาน
เขาไม่ได้กลับบ้านมากินอาหารค่ำด้วย 
วันนี้พ่อก็ยังคงอยู่ที่ทำงานอยู่เลย
คุณแม่จัดขนมพุดดิ้งไว้กับอาหารกลางวันวันนี้ล่ะ 
พุดดิ้งเนี่ย ของโปรดของฉันเลย

ฉันคิดถึงลิซ่าจัง คุณพ่อก็ยุ่งอยู่ที่ทำงาน
เขาไม่กลับมาบ้านตอนวันหยุด 
คุณแม่เลยโกรธคุณพ่อมาก
ฉันเลยเขียนจดหมายหาลิซ่า

สวัสดีลิซ่า ฉันคิดถึงเธอมากเลย
ได้โปรดกลับมาเถอะนะ 
ฉันขอโทษเรื่องที่คุณพ่อบอกวันนั้น 
เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

เมื่อวานลิซ่ากลับมาแล้วล่ะ เธอบอกว่าเธอขอโทษที่ทิ้งฉันไป
แล้วฉันก็เลยบอกเธอเรื่องคุณพ่อ ที่ไม่ได้กลับมาบ้านเลย
ลิซ่าบอกว่า... คุณมอนโรกับคุณพ่อนั้น
พวกเขากำลังนอนอยู่ เหมือนกับคุณพ่อของลิซ่าเลย
ฉันก็หวังว่าพวกเขาจะตื่นขึ้นมาเร็ว ๆ นี้


หลังจากที่มิติที่ 6 ได้อ่านเรื่องราวจากไดอารี่น่ากลัวชุดนี้จบ ก็ได้พยายามค้นหาแหล่งที่มาแท้จริงของเรื่องราวสุดน่ากลัวนี้ เพราะถ้ามันเป็นเรื่องจริง นั่นก็หมายความว่า เด็กคนนี้ไม่ได้รู้เลยว่าคุณพ่อกับคุณมอนโรคุณครูที่โรงเรียนของเธอ ได้เสียชีวิตไปแล้ว โดยวิญญาณที่ชื่อ "ลิซ่า" เป็นตัวการ

เรื่องราวดังกล่าว จะเป็นเรื่องจริงตามในไดอารี่หรือไม่ มันผ่านมากี่ปีแล้วกันแน่ และตอนนี้เด็กคนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง ? เราจะขอพาท่านไปพบกับความจริงของเรื่องราวนี้ไปด้วยกัน


เรื่องของลิซ่า เป็นผลงานการวาดภาพของศิลปินนามปากกา "เลวีวีรีเด" หรือ "ซันนี่ ชไรเนอร์" ซึ่งแนวการวาดภาพของเธอนั้น อยู่ในสไตล์สยองขวัญผสมความน่ารัก โดยใช้ลายเส้นง่าย ๆ แต่สามารถสร้างบรรยากาศน่ากลัวให้กับผู้ที่แวะมาชมผลงานของเธอ

สำหรับเรื่องราวของลิซ่านั้น ได้ถูกเวบไซต์แนวสยองขวัญมากมายนำไปโพสต์ เนื่องจากตัวของซันนี่ ชไรเนอร์ ได้นำภาพชุดนี้โพสต์ลงในเวบไซต์ "เดเวี่ยนอาร์ต" เมื่อช่วงเดือนธันวาคม ค.ศ. 2013 โดยเธอได้เล่าให้กับเวบไซต์ "ป็อบคอร์นเฮอเร่อ" เกี่ยวกับเรื่องราวนี้ว่า

เธอได้วาดภาพชุดนี้เก็บเอาไว้เมื่ออายุประมาณ 13 ปี และ 6 ปี ต่อมา เธอได้นำมันมาให้เพื่อน ๆ ดู ปรากฏว่าเพื่อน ๆ ทุกคนที่ได้อ่าน ต่างก็ชื่นชอบ และแนะนำให้เธอสแกนเรื่องราวนี้อัพโหลดลงแกลเลอรี่ของเธอบนเวบไซต์ "เดเวี่ยนอาร์ต" และเวบไซต์สังคมชื่อว่า "โฟร์ชาแนล(4chan)" ซึ่งผลตอบรับนั้นค่อนข้างจะทำให้เธอประหลาดใจมาก

เพราะหลังจากที่เธอได้อัพลงเวบไซต์ไม่นาน เรื่องราวของเธอก็ได้ถูกนำไปโพสต์ต่อ โดยแฟน ๆ ที่นำไปโพสต์ดังกล่าว ได้ตั้งชื่อเรื่องราวของเธอว่า "เดอะ พิงค์ แบ็คแพ็ค" โดยหลังจากที่ชื่อเรื่องได้ถูกตั้งขึ้น มันก็ยิ่งสร้างความหลอนให้กับเรื่องราวเพิ่มขึ้นไปอีก

ลิซ่าได้เล่าถึงแรงบันดาลใจของเรื่องนี้ว่า ในตอนแรกเธอไม่ได้คิดอะไรมาก วันหนึ่งเธอเดินไปหาซื้อของด้วยอารมณ์เบื่อ ๆ ตอนนั้นเธอก็ไปเห็นสมุดไดอารี่ธรรมดา ๆ เล่มนึง ซันนี่ก็นึกขึ้นมาว่า ไดอารี่แบบนี้ เธอเคยใช้สมัยเด็ก ๆ และด้วยความที่ซันนี่เองก็เป็นคนที่ชอบเรื่องราวน่ากลัวอยู่แล้ว เธอจึงเริ่มคิดว่า เธอจะสร้างงานน่ากลัวสยองขวัญจากสมุดไดอารี่เล่มนี้ได้อย่างไรบ้าง

จากนั้นเธอก็จึงตัดสินใจซื้อสมุดเล่มนี้กลับมาพร้อมกับสีเทียน แล้วก็ได้เริ่มสร้างงานขึ้นมา ซึ่งจริง ๆ ในตอนแรกนั้น เธอกะว่าจะวาดการ์ตูนซีรี่สยองขวัญชื่อว่า "แฟมิลี่เอาท์ติ้ง" หรือ "การออกไปนอกบ้านของครอบครัว" ด้วยสไตล์วาดภาพแบบคนป่วยทางจิตที่วาดรูปไม่ได้เรื่อง ประมาณเรื่องการพักผ่อนของครอบครัว ที่มีภาพการเผาบ้าน โดยที่ทิ้งเด็ก ๆ เอาไว้ ส่วนพ่อแม่ก็ขับรถไปเที่ยวนอกบ้าน แต่แล้วซันนี่ก็เปลี่ยนใจมาเขียนเรื่องราวอีกทาง โดยใช้เด็กที่มีเพื่อนในจินตนาการเป็นตัวเล่าเรื่อง

ถึงเราจะทราบกันแล้วว่า เรื่องราวของลิซ่า นั้นไม่ได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่ด้วยความน่ากลัวของการเล่าเรื่อง ทำให้เรื่องนี้ได้ถูกผู้กำกับหนังสั้น ได้นำไปทำเป็นภาพยนต์แนวสยองขวัญ ในชื่อเรื่องว่า "ลิซ่า" โดยดัดแปลงให้ตัวเอกเป็นเด็กผู้ชาย และในตอนจบ ก็ได้ใช้ภาพวาดแนวเดียวกับของซันนี่ด้วย

ภาพยนต์ เรื่อง "LISA"

มิติที่ 6 คิดว่า หลังจากจบเรื่องนี้แล้ว ถ้าพวกเราลองไปค้นดูสมุดวาดภาพไดอารี่ที่เคยวาดเล่นไว้ตอนเด็ก ๆ กลับมาดูสักหน่อย ว่าเรานั้นเคยมีเพื่อนที่ใคร ๆ ก็มองไม่เห็น เหมือนกับเรื่องของลิซ่า ซักคนไหม ?


แปลและเรียบเรียงโดย นิวัฒน์ อ่ำแสง
ขอบคุณที่มา
http://popcornhorror.com/story-lisa/

1 ความคิดเห็น:

ประกาศ

เพื่อเป็นกำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับเรา ขอความร่วมมือจากผู้ที่นำเรื่องราวจากมิติที่ 6 ไปใช้ในที่ของท่าน กรุณาลงเครดิตกลับมาที่เราจะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ